سر آغاز رخداد

دهم ژانوه برار است با بیستم دی ماه در 62 سال پیش از میلاد . پمپی ژنرال رومی و یکی از هموندان شورای ریاست امپراتوری روم , سوریه را از آن روم دانست (((در صورتی که سوریه از آن ایران بود))) . ایران پاسخ را بر روم چنین داشت که :((دست رومیان از خاور مدیترانه کوتاه)) این پاسخ دندان شکن بر امپراتوری روم گران آمد از این رو روم آهنگ جنگ با ایران کرد . کراسوس ژنرال دیگر رومی و یکی دیگر از هموندان شورای سه گانه ریاست بر امپراتوری روم , پس از 9 سال , با سپاهی انبوه به سوی خاور مدیترانه تاخت . ارتش ایران به فرماندهی سپهبد ((سورنا)) در حران (( کارهه آن زمان ---> کنار رود فرات , مرز امروز سوریه و ترکیه )) سپاه روم را در هم شکست . تعداد زیادی از رومیان از جمله کراسوس و پسرش در جنگ کشته , تعدادی زخمی و اسیر و بقیه هم فراری شدند.

شرح حال اندکی از جنگ حران

1- در100سال پیش از میلاد اشکانیان توانستند با باز پس گیری ارمنستان و میان رودان ((بین النحرین)) در مرز سوریه با امپراتوری روم همسایه شوند.

2- در 53 سال پیش از میلاد , نیروهای کراسوس , سردار رومی و سورنا سردار ایرانی , نبرد خونینی با یکدیگر داشتند . که در آن کراسوس کشته شد .

3- بعد از جنگ حران 700 سال میان روم و ایران ((اشکانی و ساسانی)) بیشتر جنگ بود گاهی هم آشتی . این سلسه جنگ را جنگ های 700 ساله ایران و روم نامیده اند .

4- در جهان باستان آن روزگار فقط 2 کشور ایران و روم متمدن و پهناور بودند .

5- در دوران حکومت اشک سیزدهم , سورنا یک سردار و قهرمان ایرانی و از خاندان های برجسته پارتی بود . جوانمردی و دلیری او زبانزد همه حتی دشمنان بود . سورنا فرماندهی سپاهی را بر عهده داشت که همانند سپاه جاوید هخامنشیان بود .

6- سه سردار رومی « سزار , پمپه (( پمپی )) , کراسوس » نخستین پیوند سه گانه را بستند . چهره برترشان از نگاه مال دوستی و ریاخواری و ناجوانمردی کراسوس بود . 

7- کراسوس برای به چنگ آوردن ایران و هند در 54 سال پیش از میلاد با 300 هزار سرباز به سوی ایران تاخت . کراسوس توانست خود را به مرز های ایران در سوریه و بین النحرین برساند . سپاهیان ایران نیز برای مقابله بارومیان راه و روش خود را داشتند (((+=>ایرانیان به رومیان حمله میکردند سپس وانمود میکردند که شکست خورده و عقب نشینی میکردند دشمن نا آگاه نیز به دنبال ایرانیان به داخل تله میرفتند و دانه دانه تیر باران میشدند.<=+))

8- هنگامی که کراسوس به مرز میان رودان و شام رسید , از سوی سورنا نماینده ای شجاع به نام واگز این پیام را برای کراسوس فرستاد که :::=> ای کراسوس , اگر این سپاه که در فرمان توست , دولت و سنای روم فرستاده تا بر ایران بتازند ایرانیان آماده هستند که تا واپسین دم (( نفس آخر )) ایستادگی کنند و چنانچه مجلس سنای روم و دولت روم با ارده ی تو همراه نیست و تو به میل و هوس خود چنین آهنگی کرده ای , ایرانیان بر پیری شما بخشیده و فرمان می دهند که به آسودگی به مرز و بوم خود برگردید .<=::: کراسوس از این پیام جسورانه برآشفته و گفت که ::: پاسخ پادشاه ایران و سورنا را در سلوکیه  پایتخت ایران خواهم داد ::: در این هنگام نماینده سورنا واگز خنده ای کرد و کف دست خود را به کراسوس نشان داد و گفت => هرگاه بر کف دست من مو بینی , شهر سلوکیه را هم خواهی دید .

9- از این پس بود که ارد با پیاده نظام خود راهی ارمنستان شد و آنجا را گرفت تا حاکم آن منطقه نتواند سواره نظام خود را برای یاری رومیان وارد میان رودان کند , اینجا بود که تاکتیک پارت ها رو شد . در پشت سپاه ایران شترانی با بار تیر حرکت میکردند و سپاه ایران در گزیر خود را به شتران رسانیده و تیر ها را برداشته و خود را به میدان جنگ میرسانده اند و تیر اندازی میکردند . سپاه ایران به فرمانده ای سورنا و با تاکتیک جنگ و گریز کراسوس را به سوی حران که بیابانی بود بی آب وعلف کشاندند .

10- در این هنگام فابیوس پسر کراسوس با 1400 سواره نظام راهی حران شد که در یک جنگ و گریز کشته شد . کراسوس هم که شاهد مرگ پسرش بود بادیدن صحنه برنیزه کردن سر پسرش روحیه خودرا کامل باخت و کشته شد . در آن جنگ ایرانیان  40هزار نفر بودند ولی رومیان 300 هزار نفر که به لطف داشتن همبستگی , اتحاد , و... ایرانیان در اوج ناباوری پیروز شدند .

11- دست یافتن ایرانیان به پرچم های رومیان لکه ننگی بزرگ بر تاریخ امپراتوری روم گذاشت . پس از این شکست , ژولیوس سزار سردار بزرگ رومی می خواست که برای انتقام خون کراسوس و آن شکست بزرگ به ایران حمله کند که در سنای روم توسط خنجر برتوس و شمشیر های دشمنان کشته شد .

12- شگفت این است که تاریخ نویسان رومی بعد از آن شکست نوشتند که ارد نسبت به سورنا بدگمان شده و او را کشت که البته این مطلب چندان صحیح نمیباشد !!!!!!؟؟؟؟؟؟

13- میگویند که بعد از کشته شدن کراسوس , سورنا دستور داد که چشمانش را از کاسه در آورند و در دهان و کاسه چشم و گوش و دماغ کراسوس طلای مذاب بریزند و به بازماندگان سپاه شکست خودر و فراری روم بدهند . 

20 دی ماه 62 سال قبل از میلاد سرداری ایرانی دشمن را در فتح ایران عقده ای کرد .